Het ouderlijk huis van mevrouw Witte-Bulten (geboren in 1925) stond in het centrum van het dorp Aalten. Ze heeft meerdere keren Duitse officieren in huis moeten opnemen en ook een zieke Duitse verpleegster. Ze vond dat hiermee het leven in huis werd verstoord en ze voelde er zich machteloos bij. Ze had er immers niet om gevraagd en kon er ook niets tegen doen. Een van de officieren die bij haar thuis werden ingekwartierd, werd verzorgd door een oppasser die ergens anders was ondergebracht en er niet gelukkig mee was dat hij onder de wapenen was geroepen. Die oppasser zei op een dag tegen de ouders van mevrouw Witte-Bulten dat hij het verschrikkelijk vond om iemand te moeten doden om zelf in leven te blijven. Toen kreeg mevrouw Witte-Bulten medelijden met hem.