De ouders van Louise Geevers (geboren in 1929) hadden tijdens de Duitse bezetting een kruidenierszaak. In het najaar van 1944 werd er bij haar thuis een Duitse officier ingekwartierd. Die had een oppasser die hem verzorgde. Louise en haar ouders hadden weinig contact met de officier en diens oppasser, maar de officier was vriendelijk. De officier kreeg een eigen slaapkamer in huis zodat er voor de ouders en Louise minder woonruimte overbleef. De oppasser kwam alleen overdag in huis en overnachtte altijd in een kazerne vlakbij het huis. Van de oppasser kregen Louise en haar ouders kolen en iedere morgen een brood. Ook vorderden de Duitsers een paardenstal die achter het huis van de familie Geevers stond. Daar stonden paarden in die door twee Duitse soldaten werden verzorgd. Deze soldaten woonden niet bij de familie Geevers in huis. Ze waren erg aardig en de familie Geevers had een goed contact met hen. De officier en diens oppasser werden door Louise en haar ouders niet als vijanden gezien omdat ze in hun ogen gewone mannen waren en geen nazi’s.