3 Mei is de Internationale Dag van de Persvrijheid. Het lijkt in Nederland vanzelfsprekend dat journalisten vrij zijn om informatie te verzamelen en aan waarheidsvinding doen door de feiten te checken. En dat zij kunnen schrijven wat zij willen, zonder censuur. Omgekeerd, lijkt het evenzeer vanzelfsprekend dat mensen toegang hebben tot informatie. Zij hebben toegang tot een onafhankelijke pers en hebben de keuze uit diverse media voor hun informatievoorziening. Maar de praktijk is minder ideaal. Soms staat de vrije en onafhankelijke pers ook in Nederland onder druk.

De Internationale Dag van de Persvrijheid werd in 1993 door de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties uitgeroepen om bewustzijn te kweken voor het belang van persvrijheid, en regeringen eraan te herinneren hun plicht te vervullen het eraan gekoppelde artikel 19 van de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens en de Verklaring van Windhoek uit 1991 te handhaven.

UNESCO onderstreept sinds 1997 jaarlijks de persvrijheid door op deze dag de Guillermo Cano Internationale Prijs voor Persvrijheid uit te reiken. De prijs werd genoemd naar Guillermo Cano Isaza, de redacteur van de Colombiaanse krant El Espectador, die vanwege zijn uitgebreide berichtgeving over de drugsbaronnen in het land op 17 december 1986 werd vermoord in Bogota.

Persvrijheid komt ook naar voren in de geschiedenisles Illegale fotografie tijdens de Tweede Wereldoorlog voor de onderbouw van het voortgezet onderwijs.