Fop Dekker (geboren in 1935) zat gedurende het grootste deel van de Duitse bezetting van Nederland in een weeshuis, samen met een oudere broer. Zijn moeder was voor het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog overleden en diens huwelijk met zijn tweede vrouw was op de klippen gelopen. Tijdens de zomervakantie van 1943 en die van 1944 wed hij uitgezonden en logeerde hij bij een boerenfamilie in Berkel en Roderijs. Bij die familie leerde hij kippen slachten en hielp hij bij het karnen van melk. Tijdens de Hongerwinter werd het eten in het weeshuis slecht. Toch kwamen hij en zijn broer deze tijd door zonder echt ziek te worden. In het najaar van 1945 werd Fop samen met andere kindeen uit het weeshuis uitgezonden, ditmaal naar Oostvoorne. Daar verbleef hij twee weken in een vakantiekolonie. In de zomer van 1946 bracht hij twee weken door bij een boer in Lonneker vlakbij Enschede. In het voorjaar van 1947 haalde zijn vader hem en zijn broer uit het weeshuis.
Lees het interview met dhr. Dekker: