Mevrouw ’t Hart (geboren in 1933) werd in de zomer van 1944 voor zes weken naar en gastgezin in Balkbrug gestuurd. Dat gastgezin had vijf kinderen en was gereformeerd terwijl ze zelf oud-katholiek is. Tijdens haar verblijf kreeg ze de indruk dat de moeder van dat gezin ‘niet zo blij me was’ dat ze niet dezelfde geloofsovertuiging had als de leden van het gastgezin. De Hongerwinter was voor mevrouw ’t Hart haar jongere zus die reuma had een harde tijd, te meer omdat de vader als soldaat geïnterneerd was en dus niet thuis kon zijn. Na de bevrijding werd ze samen met andere Schiedamse kinderen uitgezonden naar kasteel Méridon in Chrevreue, een plaats in Frankrijk. Haar moeder had het zo geregeld. Het verblijf in Chevreuse duurde ongeveer drie maanden. Zij en de andere kinderen sliepen in grote legertenten en aten in een eetzaal in het kasteel. Ze was redelijk gezond toen ze er naartoe ging en gedurende het grootste deel van haar verlijf aldaar, maar kreeg difterie tegen de tijd dat ze terug zou gaan naar Schiedam.
Lees het interview met mevr. de Schrijver-'t Hart: