Als kinderen worden gedwongen te werken en daardoor niet naar school kunnen of zich niet normaal kunnen ontwikkelen als kind, spreken we van kinderarbeid. Honderden miljoenen kinderen werken op het platteland, in het huishouden, in mijnen, steengroeven, als kindsoldaat of in fabrieken en werkplaatsen en in de toeristische sector. In India bijvoorbeeld werken veel kindarbeiders in de textielindustrie. Werkdagen van 12 uur of meer zijn er heel normaal!
Armoede is een van de belangrijkste redenen voor het bestaan van kinderarbeid. De kinderen moeten meehelpen om voldoende inkomen te krijgen voor het gezin om te overleven. Ze hebben geen keuze. Dat betekent hard werken voor weinig geld. Er blijft geen tijd over om te spelen. En nog belangrijker: de kinderen gaan niet naar school.
Kinderarbeid houdt zichzelf in stand. Er is sprake is van een vicieuze cirkel. De armoede dwingt kinderen mee te werken voor een gezinsinkomen. Omdat kinderen moeten werken, kunnen ze niet naar school of hun school niet afmaken. Bijna altijd is het ook zo dat scholen geld kosten. Als arme gezinnen al nauwelijks aan eten kunnen komen, kunnen ze al helemaal geen schoolgeld betalen.
Zonder onderwijs komen deze kinderen als ze ouder geworden zijn niet terecht in beter betaalde banen en blijven ze afhankelijk van ongeschoold werk in vaak slechte arbeidsomstandigheden. Hiermee kunnen ze niet uit de armoede komen. Die armoede dwingt hun kinderen te werken en niet naar school te gaan. Zo is niet alleen de cirkel rond, maar wordt armoede ook overgedragen op de volgende generatie.