Volgens de WTO draagt vrijhandel niet alleen bij aan de welvaart, maar ook aan wereldvrede.
'Handel zorgt er mede voor dat de wereld een veiliger plek wordt door armoede te verminderen en het gezamenlijke belang in stabiele, internationale betrekkingen te versterken.'
Algemeen:
De Wereldhandelsorganisatie WTO is geen onderdeel van de Verenigde Naties. De organisatie werd opgericht in 1995 en nam toen de plaats in van de Algemene Overeenkomst over Tarieven en Handel GATT. Oorspronkelijk was dat een verdrag dat in 1947 in Genève werd ondertekend door 23 landen. Daarna werd het een overlegorgaan met haar hoofdkwartier in Genève.
Het hoofdkantoor van de Wereldhandelsorganisatie bevindt zich eveneens in Genève.
De taken van de WTO zijn bevordering van internationale handel, beslechting van handelsconflicten en opheffing van handelsbarrières. De basisfilosofie van de organisatie is dat internationale handel de beste en snelste manier is om de wereld welvarender te maken en dat daarom elk obstakel voor internationale vrijhandel uit de weg moet worden geruimd.
De WTO heeft ruim 160 lidstaten, die samen vrijwel alle wereldhandel voor hun rekening nemen.
Besluitvorming binnen de WTO
Binnen de structuur van de WTO nemen de lidstaten besluiten over liberaliseringen van de handel die moeten gelden voor alle leden. De WTO is eigenlijk een forum, of zoals Maes (2002) stelt in een artikel over besluitvorming in de WTO, liever een arena, "waar alle leden hun eigen handelsbelangen verdedigen".
De WTO-arena bevindt zich vooral in het hoofdkantoor te Genève, waar ook de Algemene Raad (General Council) zetelt, die bestaat uit ambassadeurs en hoofden van delegaties.
In diverse werkgroepen, zoals de Goederen Raad (Goods Council), Diensten Raad (Services Council) en Intellectuele Eigendom Raad (Intellectual Property Council), onderhandelen de permanente afgevaardigden over voorbereidingen voor de tweejaarlijkse Ministeriële Conferenties. Daarnaast zijn er talloze onderwerpen en comités over onder meer handel en milieu, handel en ontwikkeling, en de toetreding van nieuwe leden.
Een van de veel genoemde bezwaren tegen de WTO is haar wijze van werken, en dan in het bijzonder haar 'consensus building'. Dit besluitvormingsproces is ondoorzichtig en niet democratisch, zo vinden critici. Onder deze kritiek ging ook de GATT gebukt. In theorie hebben alle lidstaten een gelijke stem.
Hoewel officieel mogelijk, is stemmen nog nooit voorgekomen. De lidstaat die zich tijdens de vergaderingen niet tégen een voorstel uitspreekt, wordt automatisch geacht vóór te zijn.
Deze vorm van consensus building vindt plaats buiten de formele vergaderingen, in de zogenaamde 'achterkamertjes'. Dit informele overleg wordt beschouwd als noodzakelijk inherent aan de WTO en "neemt de overhand als de tijd begint te dringen of belangrijke beslissingen moeten worden genomen".
UNCTAD
Dit is de Conferentie voor Handel en Ontwikkeling van de VN. Het is een permanent intergouvernementeel lichaam. Deze conferentie werd in 1964 opgericht in Genève, ter bevordering van de handel en de economische ontwikkeling. De hoofdzetel en het secretariaat zijn gevestigd in Genève. De Raad voor Handel en Ontwikkeling is het uitvoerend orgaan van UNCTAD. UNCTAD heeft zich ontwikkeld tot een gezaghebbend instituut, wiens werk tot doel heeft het helpen vormgeven van de huidige politieke debatten en het denken over ontwikkeling. De organisatie doet dit met behulp van drie sleutelfuncties, waarvan we er één noemen:
UNCTAD verleent technische hulp, op maat gemaakt voor de specifieke behoeften van de ontwikkelingslanden, met speciale aandacht voor de noden van de minst ontwikkelde landen, of van economieën in overgang.
Sinds 1968 hanteert de UNCTAD het fair trade-concept bij haar werkzaamheden.
In 2015 stelden de Verenigde Naties de Duurzame Ontwikkelingsdoelen op. Het zijn er zeventien en die moeten in 2030 zijn behaald. Het zeventiende doel is als volgt: “Versterk de implementatiemiddelen en revitaliseer het wereldwijd partnerschap voor duurzame ontwikkeling.”
In de toelichting bij dit doel staat onder meer:
“Om alle doelen te behalen in 2030 moeten regeringen, bedrijven, burgers en organisaties samenwerken. Het gaat daarbij vooral om technologie, kennisoverdracht, handel, data, beleidscoherentie en financiële stromen.”
En iets verderop:
“Een succesvolle agenda voor duurzame ontwikkeling vereist partnerschappen tussen regeringen, het bedrijfsleven en het maatschappelijk middenveld. Gezamenlijke principes en waarden, een gedeelde visie en gedeelde doelen zijn nodig op mondiaal, regionaal, nationaal en lokaal niveau.“ Bron: https://www.sdgnederland.nl/sdgs-2/doel-17-partnerschappen-voor-de-doelen/
Hiermee zouden ook extreme armoede worden uitgebannen (wat het eerste doel uit de lijst is) en ook honger en ondervoeding (wat het tweede doel uit de lijst is).
Wil je deze drie in detail bekijken, klik dan op https://www.sdgnederland.nl/sdgs/ en dan op het icoon met nummer 1, 2 en 17.