Sommige waarnemers zien in de vele tegen Israël gerichte resoluties het bewijs voor een principieel anti-Israëlische, zelfs anti-joodse houding. Die zou te bespeuren zijn in de Arabische en soms ook in andere islamitische landen. Die landen vormen volgens de waarnemers een machtsblok binnen de VN en werken daarmee een oplossing van het conflict in Palestina tegen.
Dat verwijten anderen waarnemers de VS omdat dit land als lid van de Veiligheidsraad resoluties tegen Israël met een veto treft.
Waarnemers wijzen er ook op dat de VN onvoldoende politieke en militaire machtsmiddelen heeft om een oplossing voor het conflict uit te werken en desnoods op te leggen aan de betrokken partijen.
Bekijk onderstaand overzicht van de belangrijkste VN-resoluties inzake het conflict in Palestina en oordeel zelf. Dit overzicht is opgesteld aan de hand van de officiële VN-rapportage:
AV = Algemene Vergadering.
VR = Veiligheidsraad)
- 1947, no. 181, AV: Verdelingsplan van mandaatgebied Palestina in een Joodse staat (54%) en een Arabische staat (45%) en Jeruzalem (1%) met een internationale status.
Het plan wordt door de Joden aanvaard, hoewel de echte zionisten het hele land wensen. De Arabieren (Palestijnen) wijzen het af. Die willen het hele land, zonder vreemde indringers. - 1948, no. 194, AV: Recht op terugkeer van de Palestijnse vluchtelingen naar hun huizen en vergoeding van de schade die ze geleden hebben.
- 1949, 11 mei, AV: Toetreding Israël tot de VN. De staat Israël verklaart de verplichtingen van het VN-handvest te accepteren en wordt in dit verband herinnerd aan resoluties 181 en 194.
- 22 november 1967, no. 242, VR, unaniem:
1) De terugtrekking van Israëlische strijdkrachten uit in 1967 bezette gebieden. Deze worden niet met name genoemd. Ook werd in de Engelstalige tekst met opzet het lidwoord ‘de’ voor ‘bezette gebieden’ uit de resolutietekst weggelaten, wat aanleiding gaf tot heftige discussie. Sommige commentatoren stellen dat zelfs de ontruiming van 100 m2 al genoeg is).
2) Beëindiging van de staat van oorlog.
3) Eerbiediging en erkenning van de soevereiniteit, de territoriale onschendbaarheid en de politieke onafhankelijkheid van alle staten in de regio en van hun recht op een vreedzaam bestaan binnen veilige en erkende grenzen, vrij van bedreigingen en gewelddaden.
4) Bevestiging van de noodzaak voor een regeling van het vluchtelingenprobleem. - 1968, no. 252, VR: Veroordeling van de wijziging van de internationale status van Jeruzalem. Israël heeft de stadsgrenzen verlegd, is bezig met de bevolking te veranderen (Joodse kolonisten) en annexeert het hele gebied. De resolutie wijst dat af.
- 1974, no. 3236, AV: Onderstreept zelfbeschikkingsrecht voor het Palestijnse volk.
- 1974, no. 3637, AV: De Palestijnse Bevrijdingsorganisatie PLO die streeft naar de vorming van de Palestijnse staat krijgt de status van waarnemer bij de VN.
- 1974, no. 3246, AV: Over het recht op gewapende strijd voor alle volkeren die onder koloniale of vreemde overheersing leven.
- 1975, no. 3379, AV: Zionisme is een vorm van racisme.
- 1980: Herbevestiging rechten Palestijnse volk.
- 1984, 38/79, AV: Onderstreept mensenrechten voor de bevolking in bezette gebieden.
- 1988, no. 607 VR en 1989, no. 611, VR: Veroordeling van deportatie van negen Palestijnendoor Israël die de gangmakers zijn geweest van een golf van geweld tegen Israël vanuit de Gazastrook en de Westelijke Jordaanoever in 1988 die bekend staat als de Eerste Intifada. In de resolutie wordt Israël met klem opgeroepen zich te houden aan de Vierde Geneefse Conventie (zie 446 en 452).
- 1990, no. 673, VR: Veroordeling van Israëls weigering om VN-resoluties uit te voeren
- 1991, 16 december: Herroeping van de resolutie van 1975: zionisme = racisme. De meest verzwegen VN-uitspraak over een fel omstreden onderwerp.
- 2002, no. 1397, VR: Twee onafhankelijke staten: Israël en Palestina, op basis van resoluties 242 en 338.
- 2004, no. 1559, VR: Vrede en veiligheid in Libanon. De tekst zegt dat terreurorganisaties als Hezbollah moeten worden ontwapend. Voor de volledige tekst zie http://nl.wikipedia.org/wiki/VN-Resolutie_1559. Aan de resolutie werd geen uitvoering gegeven. Het Libanese leger en de regering van het land verklaarden zich onmachtig om de bepalingen van de resolutie uit te voeren. In de zomer van 2006 wreekte de nalatigheid zich: Hezbollah had, o.l.v. Nasrallah, jaren de tijd gekregen zich in te graven. De organisatie had duizenden raketten opgesteld in Zuid-Libanon en lokte door het afvuren van raketten op Israëlisch grondgebied een oorlog met Israël uit die meer dan duizend mensenlevens kost.
Naar: Vrije Encyclopedie van het Conflict Israël - Palestina - www.vecip.com.