China is niet langer kansloos in de strijd tegen het zand. De Groene Muur, een reusachtig boomplantproject rond de steden in het noorden van het land, heeft de razendsnelle uitbreiding van de Chinese woestijnen duidelijk vertraagd. De brede gordel van bomen die het oprukkende zand moet tegenhouden, biedt een goede tegenwicht. Ook op andere plaatsen in het land gaat de woestijnvorming niet meer zo hard.
De Gobi, de Taklimakan, de Kumtag en kleinere woestijngebieden kregen er in de jaren '90 samen nog meer dan 10.000 vierkante kilometer bij per jaar - een derde van de oppervlakte van België.
Duinen in de Gobiwoestijn
Volgens het Chinese ministerie van Bosbouw is die aangroei sinds 2001 verminderd tot ongeveer 3.000 vierkante kilometer. Dat is te danken aan de 50 miljard yuan (ongeveer 5 miljard euro) die China sinds 1978 al in de Groene Muur heeft geïnvesteerd.
Ondanks het afremmen van de verwoestijning zijn er nog altijd grote zorgen in China. Het probleem is nog altijd onrustwekkend, geeft Zhu Lieke toe, tweede in rang bij het ministerie van Bosbouw. Bijna een vijfde van het Chinese grondgebied is intussen bedekt door woestijnen, en een kwart van de totale oppervlakte van het land wordt bedreigd.
Het dorre Chinese binnenland is intussen het grootste gebied op aarde waar goede akkergrond verandert in levenloze zandvlakten. De afgelopen kwarteeuw is in China veel landbouwgrond ten prooi gevallen aan de snelle industrialisering en de onophoudelijke groei van de steden. De vraag naar hout in de bouwsector en de meubelindustrie heeft de Chinese bossen flink uitgedund, waardoor het zand op veel plaatsen vrij spel kreeg.
Wel is het aantal spectaculaire zandstormen dat Peking meestal in de lente treft duidelijk teruggelopen. In de jaren 90 waren het er volgens de VN gemiddeld 24 per jaar, de voorbije twee jaar maar drie of vier. Maar de stormen worden wel almaar krachtiger. Op 16 april 2011 deponeerde een extreem hevige storm 330.000 ton stof en zand in de hoofdstad.
Experts waarschuwen dat China zich niet mag blindstaren op de zandstormen - uiteindelijk is dat slechts één symptoom van het veel grotere probleem van verwoestijning. Goede landbouwgrond verdwijnt bijvoorbeeld ook doordat boeren veel te grote kuddes houden, die het karige grasland in het noorden en het noordwesten kaalvreten. De Chinese regering probeert door irrigatie meer gras en hooi te produceren en heeft ook een selectief verbod ingesteld op het weiden van vee in kwetsbare gebieden. Maar volgens een deskundige zal dat niets uithalen, als de kuddes niet kleiner worden. De Chinese boeren houden nu 339 miljoen koeien, schapen en geiten.
Bron: ‘Grote Groene Muur vertraagt verwoestijning China’ op https://www.digibron.nl/viewer/collectie/Digibron/id/tag:RD.nl,20060610:newsml_1167427ffc50564692ca40a16f797742