Jaarlijks begint op 1 april in ons land het droogteseizoen. Rond die tijd stijgen de watertemperaturen en gaan bomen en andere planten weer sneller groeien. De vraag naar water en daarmee de kans op watertekorten neemt dan toe. Er is een watertekort als er minder water is dan nodig. Bijvoorbeeld als er in Nederland weinig regen valt en er ook weinig water via de Rijn en Maas ons land binnenkomt.
We zijn voor de watervoorziening afhankelijk van regenwater en van de wateraanvoer vanuit de Rijn en de Maas. De rivieren voeren water (smeltwater en neerslag) aan uit andere landen. Het rivierwater stroomt naar de lager gelegen delen van Nederland. We kunnen het dus niet zomaar overal heen leiden.
Niet op alle plaatsen in Nederland valt evenveel neerslag. Het neerslagpatroon kan jaarlijks variëren. De aanpak van droogte verschilt daarom per regio en van jaar tot jaar.
Nederland warmt op. En er valt in sommige jaren véél minder regen, zowel hier als over de grens, waardoor ook de grote rivieren minder water inbrengen. Het gevolg: droogte en watertekorten. Maar water hebben we nodig! Om te drinken, voor de land- en tuinbouw, voor de industrie, voor de natuur, maar ook om het zoute zeewater terug te dringen.
Droogte én hitte zijn ook de genadeklap voor verschillende diersoorten. Zo kan de kleine heivlinder nauwelijks nectar vinden, omdat bloemen niet tot bloei komen op de extreem droge hoge zandgronden van Nederland. In 2018 overleefde een groot aantal van de rupsen het niet door het gebrek aan voedsel.
"Ook de das verkeert in de problemen", zegt boswachter Ruben Vermeer. "Het dieet van de das bestaat voor het overgrote deel uit regenwormen. Deze graven zich nu zo diep in het zand op zoek naar water, dat de das ze niet kan vinden."
In elk scenario van het KNMI moet Nederland in de toekomst rekening houden met nog meer droogte!