Nederlanders kennen het verhaal van de Japanse bezetting van Nederlands-Indië en de dekolonisatie van dit gebied, maar dan wel vooral vanuit een Nederlands perspectief. Hoe zou het zijn als mensen die tijdens de bezetting en dekolonisatie in Nederlands-Indië leefden het verhaal ervan vertellen? Ze zouden op hun eigen manier vertellen van de Japanse invasie en bezetting van hun thuisland, van de Japanse concentratiekampen in hun thuisland, van meisjes en vrouwen uit hun thuisland die als troostmeisjes (prostituees) Japanse soldaten moesten vermaken, van de mannen uit hun thuisland die als dwangarbeiders voor de Japanse bezetters werkten. En ze zouden hun eigen verhaal vertellen over wat er gebeurden nadat Japan had gecapituleerd. Met die capitulatie, waarmee de Tweede Wereldoorlog voor Nederlands-Indië ten einde liep, begon voor de bewoners van Nederlands-Indië een periode vol (oorlogs)geweld waarin Nederland vergeefs probeerde de macht over de kolonie te behouden.
Die periode werd in 1949 afgesloten toen de kolonie het zelfstandige land Indonesië werd. Om deze versie van het verhaal in kaart te brengen en voor iedereen toegankelijk te maken, heeft Herinneringscentrum Bronbeek samen met anders instellingen met een Indische achtergrond een archief opgebouwd met foto’s, documenten, voorwerpen, films en getuigenissen. Het archief bevat ook materiaal dat herinnert aan de periode vóór de Tweede Wereldoorlog. Het archief is toegankelijk via het webportaal Indië in oorlog dat onder beheer staat van het Herinneringscentrum Bronbeek.