Je schoenen aantrekken, even een sprintje trekken, jezelf aan- of uitkleden, in- en uitstappen in bus, tram of trein. Dat zijn van die dingen die je vaak of dagelijks doet, zonder enige moeite en zonder dat iemand je erbij hoeft te helpen. Je denkt er normaal gesproken niet over na hoe het is als dat allemaal niet zomaar kan. Omdat je een ledemaat mist of zelfs meer dan één of omdat je ze niet kunt gebruiken. Of omdat je een andere lichamelijke beperking hebt, bijvoorbeeld als je blind bent.
Wereldwijd zijn er heel wat mensen die in zo'n situatie zitten. Door een aangeboren kwaal of later door een ziekte of ongeluk. In sommige landen waar kort of lang geleden oorlog is geweest, wordt een ongeluk soms veroorzaakt door een landmijn. Dagelijks trappen er mensen op een landmijn of pakken er een op, omdat ze niet weten wat het is. Vooral kinderen worden op die manieren slachtoffer van een landmijn.
Toch weten mensen met een of meer lichamelijke beperkingen nog iets van hun leven te maken. Iets moois zelfs.