Een clusterbom is een bom die door een vliegtuig wordt afgeworpen of als granaat of raket wordt afgevuurd en dan talloze kleine bommetjes uitspuugt. Op de foto hieronder zie je een bommenwerper die clusterbommen laat vallen.
De inhoud van de clusterbommen, de bommetjes, ontploffen als ze op de grond vallen. Althans, dat is de bedoeling. Niet alle bommetjes gaan af en blijven dan liggen op de plek waar ze neergekomen zijn. Clusterbommen worden ingezet om in één keer een heel gebied te verwoesten, zoals bijvoorbeeld een landingsbaan.
De bommetjes die niet ontploffen blijven liggen tot iemand ze opraapt of erop stapt. Dan kunnen ze alsnog ontploffen. Zo blijven bommetjes uit clusterbommen mensen doden of verwonden. Zelfs nog jaren na de oorlog waarin ze zijn gebruikt, maken zulke bommetjes slachtoffers. Bijna altijd zijn het burgers die het slachtoffer worden. Vaak zijn die slachtoffers kinderen.
Kinderen die voetballen of spelen op plekken waar die bommetjes liggen lopen bijvoorbeeld groot gevaar. Maar ook boeren die het land bewerken of vrouwen die brandhout verzamelen.
Op plekken waar (mogelijk) van die bommetjes liggen, kun je niet zonder meer gaan graven om een weg, spoorlijn, kabels en leidingen aan te leggen of om woningen of een werkplaats op te bouwen. Kinderen en mensen die naar school gaan en mensen die naar hun werk gaan, moeten zulke gevaarlijke plekken zien te vermijden.
Daarom zetten mensen zich in om niet-ontplofte bommetjes uit clusterbommen op te ruimen. Dat is tijdrovend en duur omdat je heel zorgvuldig het terrein meter voor meter af moet zoeken, zelfs als je weet waar precies clusterbommen zijn gebruikt. Bovendien is dit werk levensgevaarlijk.