Volgens de Bijbel, het heilige boek van het christendom, is het heelal met de aarde en alles wat daarop leeft door God geschapen. De mens werd als laatste geschapen en heeft de taak gekregen de schepping van God goed te onderhouden. De natuur is ondergeschikt aan de mens: de mens is er verantwoordelijk voor.
Dat wil niet zeggen dat de mens alles mag vernietigen. Want God is en blijft de eigenaar van de natuur en de mens moet er voor zorgen als een conciërge of rentmeester (= iemand die zorgt voor andermans bezittingen, een landgoed van een grootgrondbezitter bijvoorbeeld).
De Bijbel zegt het zó: “De Heer (= God) nam de mens en plaatste hem in de hof van Eden (= paradijs) om die te bewerken en te bewaren.”
De mens is geen eigenaar van de aarde en hij mag de aarde niet uitbuiten. Hij moet er goed voor zorgen, omdat er na hem ook weer mensen komen. Daarom wordt er in het christendom gezegd dat de mens de aarde niet bezit, maar heeft geleend van God.
Veel christenen zien in de natuur het bewijs voor het bestaan van God. Zoiets moois als de natuur kan niet vanzelf zijn ontstaan. Daar moet wel een almachtige schepper aan te pas zijn gekomen.
Vernieling van natuur, milieuvervuiling, slecht zorgen voor dieren, voor christenen is het als verwaarlozing van de schepping. En dat doe je niet, dat gaat in tegen de opdracht die God ze heeft gegeven: zorg goed voor de aarde!