De landen van de Europese Unie bepalen zelf hoeveel migranten ze in hun land toelaten. Het bestuur van de Europese Unie kan en doet dat ook. Daarbij streeft de EU de volgende doelen na:
- Het moet voor migranten moeilijk worden om op illegale (tegen de wet) wijze de EU binnen te komen Ook moet het voor mensensmokkelaars minder aantrekkelijk worden om migranten illegaal de EU binnen te brengen.
- De EU probeert migranten te redden die op zee om dreigen te komen door schipbreuk. Ook wil de EU haar buitengrens dicht houden voor illegale migranten. Daarom moet het EU-agentschap Frontex migranten die de EU binnen willen, controleren aan de buitengrens.
- De landen van de EU moeten ervoor zorgen dat migranten min of meer aan dezelfde voorwaarden moeten voldoen om asiel te krijgen. Het mag dus weinig of niets uitmaken in welk EU-land migranten asiel aanvragen.
- Migranten die wel asiel krijgen en zijn toegelaten, moeten goed worden verzorgd. Ze moeten bijvoorbeeld goede huisvesting hebben zolang ze in hun gastland wonen.
- De EU-landen moeten migranten die asiel hebben aangevraagd maar dat niet krijgen, zo snel mogelijk terugsturen naar het land waar ze vandaan gekomen zijn.
- De EU wil migranten toelaten die een vak hebben geleerd of een andere opleiding hebben gevolgd waarmee ze in de EU makkelijk aan een baan kunnen komen. Ook wil de EU migranten toelaten die in de EU een opleiding willen volgen zoals aan een universiteit.
In 2015 nam het aantal migranten dat de EU binnen probeerde te komen enorm toe. Veel van deze migranten kwamen vanuit Syrië en Irak via Turkije Griekenland in. Toen was er oorlog in Syrië en Irak (in Syrië is het nog steeds oorlog). Ook uit Afrika kwamen veel migranten per boot over de Middellandse Zee naar de EU. Die waren op de vlucht voor armoede en geweld. Toen was er in Libië ook een oorlog aan de gang (ook nu nog steeds).
Om de toevloed van migranten te beperken, maakte de EU en de regering in 2016 met elkaar de volgende afspraak: migranten die vanuit Turkije illegaal Griekenland binnenkwamen, zouden naar Turkije worden teruggestuurd. In ruil hiervoor krijgt Turkije een vergoeding van drie miljard euro.. Deze zogenaamde Turkije-deal bestaat nog steeds.
Ondertussen had vooral Italië te maken met talloze migranten die uit Afrika kwamen. Daarom besloten de landen van de EU in juni 2018 om in Noord-Afrika en op andere plekken buiten Europa opvangplekken in te richten waar migranten die naar de EU willen, werden gehuisvest. In 2019 besloten Frankrijk en Duitsland Italië te helpen door migranten op te nemen en te huisvesten die in Italië aan land waren gekomen.
Naar: ‘Asiel- en migratiebeleid’, op https://www.europa-nu.nl/id/vh1aly4653wh/asiel_en_migratiebeleid