In Groningen werd vanaf de jaren ’60 veel gas onder de grond opgepompt. Niet alleen veroorzaakt dat aardbevingen, ook is op sommige plaatsen de bodem gedaald, juist daar waar gas is opgepompt.
Sinds 1986 wordt er ook gas gewonnen op Ameland. Ook daar heeft dit geleid tot daling van de bodem. Een groep deskundigen houdt bij waar de bodem precies daalt en hoe groot die daling is.
Stel nu dat ook op andere plekken in het Waddengebied gas uit de bodem wordt gehaald. Dan gaat ook daar de bodem dan dalen.
Wordt dat niet een probleem voor de kwelders in het Waddengebied? En zeker als je bedenkt dat ook de zeespiegel aan het stijgen is (zie Bron: Broeikaseffect)? Ja, dat kan het zeker worden. Het zit zó:
Een kwelder is een gebied buiten de dijken. Dat gebied loopt bij vloed onder water. Met dat water komt er slib mee. Dat slib zakt naar de bodem van de kwelder. Het blijft er liggen, zodra de kwelder droogvalt. Bij elke overstroming krijgt de kwelder er een laagje slib bij en is de bodem van de kwelder een klein beetje hoger geworden.
Kweldergebied bij eb
Maar wat kan er gebeuren door de stijging van de zeespiegel én door de daling van de bodem van de kwelder door de gaswinning? Dan zou de kwelder op den duur voor altijd onder water komen te staan. Er zou een natuurgebied met zeldzame planten verdwijnen. Ook zouden vogels de kwelder niet meer kunnen gebruiken om er te broeden. Op Ameland is inderdaad te zien dat de bodem van kwelders aan het dalen is, ondanks het feit dat er telkens slib wordt afgezet.
Toch ziet het er niet naar uit dat deze kwelders helemaal zullen verdwijnen. Er zijn namelijk plannen om de gaswinning op Ameland in 2035 te stoppen. Daardoor zou de bodemdaling steeds langzamer gaan. Bovendien krijgen kwelders er meer slib bij als de zeespiegel stijgt en de kwelders hierdoor vaker onder water komen te staan. Dat zorgt ervoor, zoals uit metingen blijkt, dat kwelders sneller hoger worden dan dat de zeespiegel stijgt. Maar dan moet er geen gas meer worden weggehaald onder de bodem van de kwelders.