Uranium worst als erts uit een groot aantal landen aangevoerd. De meeste uraniumerts komt uit Kazachstan (35% van de totale winning), Canada (15%) en Australië (12%). De meeste landen die uraniumerts uitvoeren hebben een stabiele regering en kennen geen oorlog. Sommige landen die olie en/of gas uitvoeren hebben geen stabiele regering (Zuid-Soedan en Venezuela bij voorbeeld) of hebben oorlog (enkele Golfstaten voeren oorlog tegen Jemen). Daardoor kan de uitvoer van olie en gas uit die landen ineens minder worden of zelfs helemaal stoppen.
We zijn minder afhankelijk van andere energiebronnen zoals olie en gas.
Door meer stroom uit kernenergie te halen en minder uit steenkool, gas, olie of hout kunnen we de opwarming van de aarde afremmen. Bij het verstoken van steenkool, gas, olie of hout komt het broeikasgas koolstofdioxide vrij. Hoe meer van dat gas in de dampkring van de aarde komt te zitten hoe warmer het op aarde wordt. Bij het gebruiken van uranium als brandstof in een centrale komt géén koolstofdioxide vrij.
Bij het stoken van steenkool, aardgas, olie of hout komen naast koolstofdioxide ook stoffen vrij die voor mens en natuur ongezond zijn. Denk bij voorbeeld aan fijnstof en stikstofverbindingen. Bij het gebruiken van uranium als brandstof is dat niet het geval.
Radioactief afval uit een kerncentrale kan in een speciale fabriek zó worden bewerkt dat het maar weinig plaats inneemt en dus ook makkelijk in vaten te verpakken is.
Met kerncentrales gebeuren weinig grote ongelukken. Blijkt een kerncentrale een mankement te vertonen dan schakelt de centrale zichzelf automatisch uit of leggen medewerkers van de centrale hem stil. Door langdurig gebruik (vanaf de jaren 50 of 60 en/of slecht onderhoud wordt de kans op mankementen wel groter, maar ook dan is de kans op een groot ongeluk klein.